Met respect voor de traditie wilde mijn vader verderwerken op een authentieke manier door gebruik te maken van de oude geheime recepten en zijn bakkerij te behouden als een exclusief familiebedrijf zonder externe werknemers. In zijn ogen zou dit hem toelaten om zijn eigen hoge kwaliteitsstandaard te behouden. Opportunity costing was een van de redenen waarom mijn vader zijn aanbod vereenvoudigde en besliste om geen patisserie meer aan te bieden, zodat hij die tijd kon gebruiken voor home delivery met een hogere omzet, een betere connectie met de klanten en een hogere tevredenheid. Hij nam die beslissing door zijn hart te volgen. Door authentiek te zijn kwam het bouwen van het merk spontaan. Lokaal was bakkerij Vanhelden een gevestigde waarde (uiteraard niet met de instafamous proporties van vandaag…).

Dus heel jong leerde ik dat eenvoud, alignering met de bedrijfswaarden, opportunity costing en intuïtie de ingrediënten zijn voor een succesvolle business. Je moet ze steeds opnieuw kneden om te komen tot de kern van je bedrijf…

Waar is kleine Karolien in dit alles? Ik erfde het belang van authenticiteit (Hello, authenticity warrior!), het verlangen naar uitmuntendheid, de passie, het doorzettingsvermogen en de hardewerkersmentaliteit van mijn voorouders. Inderdaad, ik zag thuis duidelijk dat bakker zijn een hard leven was. 

Je moet een goede dosis passie hebben om in deze business door te zetten. Waarschijnlijk ook het moment waarop het eerste zaadje was geplant van mijn beperkende gedachte: succes is alleen mogelijk en verdiend als je er heel hard voor werkt…

Ik was toen het flinke meisje met de goede punten. Hoe vaak hoorde ik wel niet “Je gaat dat goed doen. Zoals altijd!”… Mensen hadden de beste intenties maar voegde extra druk toe om de volgende keer nog beter te presteren. Hello, perfectionist! En natuurlijk, naast de school had ik zo veel hobby's: toneelles hier, muziekles daar,… Ik stelde eigenlijk nooit in vraag of ik al die dingen nog leuk vond, want met iets stoppen is geen optie. Je doet verder met wat je gestart bent, niet?

En als “de dochter van de bakker” waren alle ogen op mij gericht, zeker als je op het platteland woont. Bijvoorbeeld, mijn moeder wist zelfs, dankzij de klanten, waar ik was geweest nog voor ik terug thuis was… Dus ik had het gevoel dat ik "the good girl" moest zijn, want wat zouden de mensen van het dorp anders wel niet denken… Hello, people-pleaser!

Wat betreft 'broodwinning' (sorry, deze kon ik niet negeren), het advies dat ik kreeg van mijn ouders was: “Je mag kiezen eender wat kiezen wat je wil doen, maar start nooit je eigen bedrijf. Word nooit een zelfstandige!” Oeps…

En dat deed ik! Werken van de ene promotie naar de volgende, van de ene jobtitel naar de andere, stelselmatig de corporate ladder beklimmen. En het voelde geweldig om erkend te worden voor je harde werk. Maar het stresseerde me ook. Altijd beter doen, altijd de lat hoger leggen. Maar ik vond dat het dat waard was, want ik hield van mijn collega's, mijn jobinhoud,… En ik werd betaald voor mijn passie: marketing.

Op een bepaald ogenblik had ik bereikt waar ik naartoe aan het werken was: die positie in het managementteam als head of marketing. Ik zat in de "driver’s seat" om het bedrijf te doen groeien. In die periode wist ik wat ik het liefste deed: niet enkel kennis vergaren maar ook kennis delen, niet enkel het bedrijf doen groeien maar vooral de mensen doen groeien. Ik straal wanneer ik mijn kennis met andere mensen kan delen om hen vooruit te brengen en hen verder te ontwikkelen. Om mensen te empoweren en om een verschil te maken in de levens van anderen. In mijn rol als coach hielp ik mijn dierbare coachees om hun talent te vinden en hun visibiliteit te verhogen. Het was werkelijk een geschenk om hen te zien floreren en geweldige mensen en uitstekende marketeers te zien worden. Hello, personal brander!

Het lijkt erop alsof ik mijn droomjob had, niet? Dat dacht ik lange tijd ook. Maar tijden veranderen, mensen veranderen. Ik ben trots op mijn werk en ik streef naar professionalisme en uitmuntendheid in alles wat ik doe. Gemiddeld zijn staat/stond niet op mijn lijstje. Maar altijd de lat hoger leggen… waarvoor? En vooral voor wie? Deed ik dit werkelijk voor mezelf, om mijn eigen ambitieuze zelf te voeden? Of deed ik het om anderen te pleasen, in de hoop dat ik op een dag de goedkeuring en de erkenning zou krijgen waarnaar ik verlangde? En wanneer is het goed genoeg? Voor mezelf? Voor anderen? Hello, imposter!

Wanneer je beseft dat in een veilige bubbel zitten eigenlijk een illusie van controle is (om de woorden van Stephen Covey te gebruiken, hoe ver reikt jouw circle of influence?), wil je misschien ook andere routes bewandelen. Zoals je weet, een veilige bubbel houdt je soms tegen om iets helemaal anders te doen…

Sinds 2012 had ik een klein rood boekje waarin ik mijn businessideëen neerschreef, want je wist maar nooit ooit op een dag... Ik had ook een abonnement op ondernemersmagazines. Waren dit geen signalen? Waarom negeerde ik hen? Waarom wachtte ik zo lang om een solopreneur te worden? Naast de comfortzone die ik reeds vermeldde, was ik waarschijnlijk constant op zoek naar excuses om niet mijn eigen business te starten. Introverte, risicoaverse, loyale perfectionisten met een angst voor het onbekende en voor mislukking zijn geen materiaal om solopreneur te worden, niet? Of toch? Natuurlijk wel!

Tijdens mijn carrière deed ik al de nodige ervaring op om de personal branding space op haar grondvesten te doen daveren: in mijn rol als coach deed ik andere mensen groeien, als head of marketing paste ik een content marketing en leadgeneratiestrategie toe en als marketing consultant begeleidde ik tal van klanten in hun positionering en branding.

Maar ik wil me niet gewoon focussen op personal branding in het algemeen, vandaar ook mijn tagline TRUE personal branding… Tijdens mijn corporate carrière leerde ik dat authenticiteit en "truth", persoonlijke groei en fairness een van mijn kernwaarden zijn. Wanneer iets of iemand tegen deze waarden in gaan, dan weet ik dat dat recht naar mijn hart zou gaan.

Dus ik geloof in "truth" als een marketingtool. Ik wil echt starten vanuit de kern van mijn klanten, hun persoonlijkheid. Wie zijn ze echt? Wat maakt hen ander (niet beter!)? Wat is hun waarheid: hoe zien zij de wereld, wat vinden ze belangrijk,…? Hoe kan ik hen helpen om niet alleen te doen aan storytelling, maar echt aan truthtelling? Hello, truthpreneur! And hello, truthtellers to be!

Het gaat over echte mensen en echte verhalen. (Doet me een beetje denken aan: “Real cases, real people, judge Judy…” maar ik ben geen rechter en ik doe geen uitspraken.) Ik wil mensen begeleiden om hun ware zelf te vinden, hun verhalen doordrongen met de waarheid te delen en te floreren. Ook een van de redenen waarom ik een certified advisor (de enige in België!) van het How to Fascinate^® personal brand systeem ben geworden, om mensen zichzelf te zien door de ogen van anderen en hen te empoweren door hen hun hoogste onderscheidende waarde te tonen. Niet door te veranderen wie ze zijn, maar door te worden wie ze al zijn. Want uiteindelijk, unlocking the world’s authenticity and knowledge, dat is waar ik voor sta.

Dus ik waag mijn kans en ik verander mijn levenspad. Volg me op mijn persoonlijke ondernemersreis en ik zou ook graag meestappen tijdens jouw reis…

Yours truly,
Karolien.